? اگر شیعه غیر از صحیفه سجادیه ونهج البلاغه متن دیگری از امامان نداشت برای افتخار وابتهاج و استفاده کافی بود اما هزار حیف وحسرت که ما شیعیان خصوصا عالمان ما در بهره گیری از این منابع غنی وانسان وجامعه ساز کوتاهی فراوان داریم

 ? صحیفه امام سجاد که در ظاهر کتاب دعاست درباطن  هزاران نکته معرفت آموز دارد وکتاب چگونه زیستن است و بالاتر از همه  کتابی که هم مبانی اخلاق را می آموزد وهم روش تزکیه اخلاقی می دهد دارین جا به دو نمونه اشاره می کنیم  

? صحیفه سجادیه دفع رذائل اخلاقی تنها باعنایت الهی دانسته می شود وراه رفع اوصافی چون حسادت را تکیه بر کرم خداوند می داند  امام در فرازی می فرماید خدایا اگر تمنای  نعمتی که به دیگری داده ای در من حاصل شد   چنان باوری درمن حاصل کن که تو بهتر از آن را به من می دهی

( خدایا درود بر محمد و آل او فرست، و سینه مرا از حسد پاک کن تا بر هیچ یک از بندگان تو بر هیچ نعمتى رشک نبرم، و هیچ نعمتى از نعم تو را، دنیوى باشد یا اخروى، از عافیت یا تقوا، یا فراخى یا خوشى، و راحتى بر بندگان تو نبینم، مگر براى خویش به از آن خواهم، اما از تو خواهم و یارى تو خواهم، از تو تنها که شکایت و انباز ندارى.)

 ? دراین تعلیم اولا  حسادت به عنوان واقعیتی همگانی مورد  پذیرش است اما از نگاه امام  آن را مومن در درون خود تبدیل به غبطه می کند وتفاوت  غبطه و حسد در این است که حسود زوال نعمت از دیگری را می خواهد و غبطه فقط خواستن مشابه آن نعمت را برای خود بدون خواستن زوال از دیگری  است ثانیا راه درمان در نگاه امام  اتصال به دریای جود الهی است وایمان وخواست آن نعمت بلکه بالاتر برای خود از خداست  که او با عطایش انسان را درمان کند

? مورد دیگر در باره پدر ومادر است که در صحیفه می خوانیم خدایا مرا در برابر پدر ومادرم چنان قرار دهم که مثل سلطانی جبار  از آنها بترسم واین یعنی اولا پدر ومادر چه جایگاهی والایی دارند و ثانیا این که ترس در حوزه اخلاق واز دید اسلام حکم واحد ندارد وترسی چون ترس از پدر ومادر یک فضیلت است برخلاف بسیار دیگر از ترس ها که مذموم است .

( خدایا چنان کن که هیبت پدر و مادر در دل من چون هیبت پادشاهى خودکام قرار گیرد اما من با آنها مانند مادر مهربان باشم. خدایا طاعت پدر و مادر و نیکى به آنها را براى من مطبوع تر گردان از خواب در دیده خسته و گواراتر از آب سرد در کام تشنه، چنان که خواهش آنها را بر خواهش دل خود مقدم دارم. و پسند خاطر آنان را بر پسند خاطر خود بگزینم و نیکى آنها را درباره خود گرچه اندک باشد بسیار شمارم و نیکى خود را درباره آنها اگر چه بسیار باشد اندک ببینم.)

?در فراز دیگر این دعا دو نکته ی درس آموز ومعنا بخش به زندگی خانوادگی ودرارتباط انسان با پدر ومادر را امام مطرح می کند نخست این که آزار و اذیت احتمالی فرزند را زمینه ساز ریزش گناهان پدر ومادر می داند وبه فرزند تعلیم می دهد از خدا بخواهند اگر احتمالا آزاری به پدر ومادر رسانده اند از خدا بخواهند آن را موجب مغفرت وبخشش گناهان ایشان قرار دهد 

( خدایا! اگر آزارى از من بدآن ها رسید یا ناپسندى از من دیدند، یا حقى از آنها پیش من ضایع شد، آن را موجب ریزش گناهان و بلندى درجات اخروى و افزایش حسنات آنها قرار ده، اى کسى که سیئات را به چندین برابر حسنات مبدل مى کنى.)

? نکته دیگر این که رابطه شفاعت را امام به عنوان اصلی بین فرزند وپدر ومادر مومن می داند  واز خداوند چنین مسالت می فرمایند :

( پروردگارا! اگر آن ها را پیش از این آمرزیده اى، شفاعت آنان را درباره من بپذیر و اگر مرا پیش از این آمرزیده اى، شفاعت مرا درباره آن ها قبول کن، تا به رحمت تو در سراى کرامت، و جاى آمرزش و رحمت تو گرد آئیم، که تویى صاحب فضل عظیم و نعمت قدیم، و  ارحم الراحمینی )